Dat het sociale leven complexer is dan het lijkt, bewijst het boek Het verre veld van de Indiase Madhuri Vijay als geen ander. In haar debuut snijdt de auteur de politieke spanningen in Kasjmir aan middels een bevoorrechte, egocentrische Indiase vrouw. Die thematiek maakt het boek een verwarrende pageturner.
Drie jaar na de dood van haar moedige, maar grillige moeder worstelt de 24-jarige Shalini nog steeds met haar verdriet. Ze leeft een lusteloos leven, geeft weinig om haar werk en de mensen om haar heen. Nog vaak denkt ze terug aan de mysterieuze huis-aan-huisverkoper, de enige man die haar moeder écht leek te begrijpen. In een opwelling besluit Shalini op zoek te gaan naar deze Kasjmirse man, Bashir Ahmed genaamd, die tien jaar geleden uit hun leven verdween. Ze reist vanuit Bangalore af naar een Himalayadorp in Kasjmir, waar de aanwezigheid van Shalini een gevaar veroorzaakt voor de lokale bevolking.
“Zes jaar geleden verdween een man die ik kende uit zijn huis in de bergen. Hij verdween deels vanwege mij, vanwege dingen die ik had gezegd, maar ook vanwege dingen die ik, tot nu toe, niet heb durven zeggen.”
-Madhuri Vijay, Het verre veld
Diepgang
Vijay schrijft op een levendige, poëtische manier en heeft het talent om de setting in haar boek tot leven te laten komen. Met name de beschrijving van het heuvelachtige landschap zorgt ervoor dat je je in het verhaal kunt verplaatsen. Desalniettemin mist er diepgang in haar personages. Neem bijvoorbeeld de protagonist, Shalini, die niets anders lijkt dan een naïef, egocentrisch meisje, dat door het leven gaat zonder verantwoordelijkheid te nemen voor haar acties. Door het verhaal heen is geen enkele sprake van karakterontwikkeling. Shalini lijkt eerder een excuus om het verhaal over de boeiende politieke situatie in Kasjmir te vertellen.
Mocht je niet bekend zijn met de onrust in Kasjmir, dan zal dit boek een heuse eyeopener zijn. De Indiase regio bevindt zich al jaren in een gevaarlijke, bedreigende toestand, waarbij moslims en hindoestanen elkaar in de haren vliegen. Het contrast met het voorrecht en de onwetendheid van Shalini, zorgt voor een gemiste kans en dus een verwarrende verhaallijn. Zelfs als de hoofdpersoon wordt blootgesteld aan een gevaarlijke omgeving, leert ze niet van haar fouten en brengt ze anderen meerdere malen in gevaar.
Vragen
Vijay slaagt er als geen ander in om de lezer met een verward gevoel achter te laten. Het tempo waarin het plot zich in het begin onthult is pijnlijk langzaam en gevuld met clichématige gesprekken. Als je de concentratie vast weet te houden en – na veel langdradige hoofdstukken – eindelijk in het verhaal zit, voelt het einde versneld en onlogisch aan. Het laat de lezers met meer vragen zitten dan je als auteur moet willen.
Desondanks is het verfrissend om een boek te lezen dat zich niet in het Westen afspeelt. Of het plot je nu bevalt of niet, Vijay zorgt er met Het verre veld voor dat je na het lezen na blijft denken over de sociale onrust die zich in India afspeelt. Na dit tot denken aansporende debuut kun je enkel afwachten welke thematiek zij nog meer gaat brengen.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.